Yamaha DT125LC [1983]

Yamaha DT125LC to motocykl klasy enduro produkowany przez japoński koncern w latach 1982-1986. Wytrzymała konstrukcja, mocny silnik dwusuwowy, dobre właściwości terenowe i lekkość prowadzenia to cechy, dzięki którym Yamaha DT125LC zdobyła dużą popularność na całym świecie. Nawet teraz, wiele lat po zakończeniu produkcji, jest chętnie wybieranym jednośladem na rynku wtórnym i nadal cieszy się uznaniem początkujących motocyklistów, którzy nie chcą ograniczać się do dróg asfaltowych.

Yamaha DT125LC została wyposażona w jednocylindrową jednostkę napędową o pojemności skokowej 123 ccm. Chłodzony cieczą silnik dwusuwowy otrzymał gaźnikowy układ zasilania renomowanej marki Mikuni (średnica gardzieli: 26 mm, model: VM26SS) i rozrusznik nożny (kickstarter). Serce Yamahy DT125LC generuje moc maksymalną 14 KM przy 6500 obr./min i maksymalny moment obrotowy 15,2 Nm przy 6500 obr./min, które trafiają na tylne koło za pomocą łańcucha napędowego, mokrego sprzęgła wielotarczowego i manualnej skrzyni biegów o sześciu przełożeniach. Takie osiągi w motocyklu o masie 99 kilogramów (na sucho, bez płynów eksploatacyjnych i paliwa) gwarantują zarówno dynamiczne przyspieszenie, jak i umożliwiają jazdę z prędkością maksymalną ponad 100 km/h. W przypadku Yamahy DT125LC mocny silnik dwusuwowy nie zaprzepaścił szansy na akceptowalne zużycie paliwa. Średnie spalanie na poziomie 4,2 l/100 kilometrów sprawia, że na zbiorniku paliwa o pojemności 10 litrów użytkownicy dysponują zasięgiem prawie 250 kilometrów na jednym tankowaniu.

Szkieletem Yamahy DT125LC jest stalowa rama kołyskowa i dwustronny wahacz wleczony, będące bazą dla optymalnie zestrojonego zawieszenia i wydajnego układu hamulcowego. Z przodu motocykla znajdziemy widelec teleskopowy i hamulec bębnowy, natomiast z tyłu — amortyzator monoshock i kolejny hamulec bębnowy. Yamaha DT125LC porusza się na kołach o średnicy 21 i 18 cali (przód/tył), które obuto w opony terenowe o rozmiarach 2.75-21 i 4.10-18 (przód/tył).